Zasady ekonomii - Carl Menger
Producent: Fijor Publishing
Autor: Carl MengerKategoria: Austriacka Szkoła
EkonomiiOryginalny tytuł: Principles of EconomicsTłumaczenie:
Bogusz PawińskiISBN: 978-83-89812-90-8Strony: 340 Jest to pierwsza
i najważniejsza książka tzw. szkoły austriackiej, której autor
urodził się w Nowym Sączu, a doktoryzował na krakowskiej Alma
Mater. Menger Zasadami dokonał przewrotu Kopernikańskiego w
ekonomii. Książka zmieniła spojrzenie na współczesną ekonomię, a
jej autor uchodzi, coraz częściej, za najwybitniejszego ekonomistę
w dziejach. Ironią jest to, że nawet dzisiaj, po tylu latach, praca
Mengera wabi swoją świeżością spojrzenia, jest odkrywcza, a jej
logika przystępna i jakże zdrowo rozsądkowa. Mimo to urzędujący
ekonomiści wolą posługiwać się skompromitowaną teorią Keynesa i
jego dworu. Z tym większą satysfakcją anonsujemy to dzieło.
Gwarantujemy ucztę duchową/intelektualną i zmianę spojrzenia na
wysiłki działającego człowieka.Mamy nadzieję, że przysłużymy się
Państwu nie tylko okazją do pogłębienia zasad rewolucji
marginalistycznej, nowoczesnej i rewolucyjnej teorii pieniądza, ale
przede wszystkim tym, że przedstawiamy wybitnego człowieka,
uczonego, który nie doczekał się jeszcze uznania na jakie
zasługuje. Podstawą przekładu było zarówno niemieckie, jak i
angielskie wydanie Zasad ekonomii. Pomocą przy wydaniu służył Mark
Skousen, a także Robert Senholz oraz Libertarian Press.
Fascynującej lektury życzyJan M Fijor Fragment Wstępu do wydania
polskiego: Oryginalność i wielkość jego wkładu w myśl ekonomiczną
była tak znacząca, że moją własną rozprawę, zatytułowaną Struktura
produkcji[1] (1990) zadedykowałem Carlowi Mengerowi, największemu z
ekonomistów świata. No, bo któż inny może twierdzić, że zbudował
podstawową strukturę współczesnej mikroekonomii, subiektywistycznej
teorii wartości krańcowej, a zwłaszcza zasadniczą formację
nowoczesnej mikroekonomii, jaką jest czasowa struktura produkcji?
Tymczasem ten wybitny człowiek, Carl Menger, jest wśród ekonomistów
niemalże nieznany. Chyba, że za dowód tej znajomości uznać przypisy
w podręcznikach ekonomii, z których wynika, iż był jednym z trzech
ekonomistów, którym zawdzięczamy rewolucję marginalistyczną lat 70.
XIX stulecia. Dwóch pozostałych, to Brytyjczyk, William Stanley
Jevons, oraz francuski matematyk, Leon Walras. Nawet wśród
ekonomistów austriackich stawia się Mengera w cieniu dwóch innych,
znacznie bardziej od niego popularnych, dwudziestowiecznych
spadkobierców intelektualnych jego myśli, Ludwiga von Misesa and
Friedricha Hayeka. Głównym tego powodem jest to, że Mengerowskie
magnum opus, Grundsätze der Volkswirtschaftslehre (1871),
przetłumaczone zostało na język angielski dopiero w 1950 roku (pod
tytułem The Principles of Economics). W tym czasie, znacznie
większą popularność zyskały prace innych wielkich Austriaków:
Eugena Böhm-Bawerka Positive Theory of Capital, opublikowana przez
oficynę Macmillana w roku 1890, czyniąc z Böhm-Bawerka (studenta
Mengera na Uniwersytecie Wiedeńskim) najsłynniejszego ekonomistę
przełomu wieku XIX i XX.); Friedricha von Hayeka Monetary Theory
and the Trade Cycle została przełożona na angielski w roku 1932,
zaś Misesa Theory of Money and Credit[2] opublikowano po angielsku
w roku 1934. Dzięki tym publikacjom, drugie i trzecie pokolenie
Austriaków stało się wiele sławniejsze niż założyciel szkoły – mimo
iż sława, jaką zdobyli, opierała się na gigantycznych dokonaniach
ich wielkiego Mistrza. Zresztą wszyscy współcześni ekonomiści
szkoły austriackiej, wliczając w to niżej podpisanego, budowali
swoje osiągnięcia na pracach Mengera( ) Mark Skousen ROZDZIAŁ IV
(fragment)TEORIA WYMIANY Podstawy wymiany gospodarczej„Czy
skłonność ta [do wymiany, handlu i zamiany jednej rzeczy na drugą]
jest jedną z tych pierwotnych cech natury ludzkiej, których nie
można już bliżej wyjaśnić, czy też, co wydaje się bardziej
prawdopodobne, jest koniecznym następstwem zdolności myślenia i
mówienia”, czy może jeszcze jakieś inne przyczyny skłaniają ludzi
do wymiany dóbr? Pytanie to Adam Smith pozostawił bez odpowiedzi.
Ten wybitny myśliciel zauważa jedynie, jako rzecz pewną, że
skłonność do barteru i wymiany jest wspólna wszystkim ludziom i nie
znajdziemy jej u żadnego gatunku zwierząt[1]. Aby wyjaśnić problem,
załóżmy najpierw, że dwaj – mieszkający po sąsiedzku – rolnicy
dysponują po urodzajnych zbiorach wielką obfitością tego samego
rodzaju jęczmienia i że nie ma żadnych przeszkód, aby wymienili się
między sobą tym dobrem. W tym przypadku obaj rolnicy mogą dać upust
swojej skłonności do wymiany i bez końca wymieniać pomiędzy sobą
100 buszli lub jakąkolwiek inną ilość zboża. Jeśli wymiana dóbr
sama w sobie daje przyjemność jej uczestnikom, to nie ma powodu,
dla którego mieliby w tym wypadku zaniechać handlu. Jestem jednak
całkowicie przekonany, że te dwie osoby całkowicie zrezygnują z
handlu/wymiany. A jeśli nawet zaangażowaliby się w tego typu
wymianę, ryzykowaliby, że ich zadowolenie z handlu w takich
okolicznościach zostałoby uznane przez inne gospodarujące jednostki
za szaleń
Sklep: ksiegibarneja.pl
Cena:
59.00
56.05
PLN
Przejdź do sklepu